Mi 6

DROGA DO ZBAWIENIA
Skarga Pańska wytoczona ludowi
6 1 Słuchajcie, proszę, tego, co Pan powiedział: «Stań, prawuj się wobec gór, niech słuchają pagórki twego głosu!* 2 Słuchajcie, góry sporu Pańskiego, nakłońcie uszu, posady ziemi! Oto Pan ma spór ze swym ludem i oskarżać będzie Izraela. 3 Ludu mój, cóżem ci uczynił? Czym ci się uprzykrzyłem? Odpowiedz Mi!* 4 Otom cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli wybawiłem ciebie i posłałem przed obliczem twoim Mojżesza, Aarona i Miriam*. 5 Ludu mój, wspomnij, proszę, co zamierzał Balak*, król Moabu, a co mu odpowiedział Balaam, syn Beora? Co było od Szittim* do Gilgal* - żebyś poznał zbawcze dzieła* Pańskie».
Istota prawdziwej religii
6 «Z czym stanę przed Panem, i pokłonię się Bogu wysokiemu? Czy stanę przed Nim z ofiarą całopalną, z cielętami rocznymi? 7 Czy Pan się zadowoli tysiącami baranów, miriadami potoków oliwy? Czy trzeba, bym wydał pierworodnego mego za mój występek, owoc łona mego za grzech mojej duszy?* 8 Powiedziano ci, człowiecze, co jest dobre. I czegoż żąda Pan od ciebie, jeśli nie pełnienia sprawiedliwości, umiłowania życzliwości i pokornego obcowania z Bogiem twoim?*»
Zachłanność możnych będzie ukarana
9 Głos Pana woła do miasta: <A mądrością jest bać się imienia Twojego>: «Słuchajcie rózgi i Tego, co ją ustanowił*. 10 Czy mogę znieść skarby nieprawości i efę szczupłą, przeklętą*? 11 Czy usprawiedliwię szale niegodziwe, a w worku - fałszywe ciężarki*, 12 przez które bogacze jego pełni są zdzierstwa, a mieszkańcy jego wypowiadają kłamstwa <i język w ich ustach jest zdradliwy?> 13 Ja sam więc zacząłem cię chłostać, pustoszyć ciebie za twoje grzechy. 14 Będziesz jadł, lecz się nie nasycisz*, bo czczość będzie w twoich wnętrznościach. Będziesz unosił [mienie], lecz nie zdołasz ocalić, a co ocalisz, oddam pod miecz. 15 Będziesz siał, lecz żąć nie będziesz; będziesz wytłaczał oliwę, lecz oliwą się nie namaścisz; będziesz wyciskał moszcz, lecz nie będziesz pił wina*. 16 Przestrzegałeś ustaw Omriego i wszelkich praktyk domu Achaba*. Postępowaliście według ich rad, żebym cię oddał na spustoszenie, a mieszkańców [kraju] na pośmiewisko, żebyście ponieśli hańbę mego ludu».


Przypisy

6,1 - Por. Mi 1,2; Iz 3,13; Oz 4,1.
6,3 - Ta wzruszająca skarga znalazła zastosowanie w tak zwanych Improperiach Wielkiego Piątku, by wyrazić uczucia cierpiącego Zbawiciela; była także jedną z biblijnych podstaw ustanowienia nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusa.
6,4 - Por. Lb 12; 1 Sm 12,6.
6,5 - "Balak" - por. Lb 22-24; "Szittim" - ostatni obóz Izraelitów przed przejściem Jordanu (Joz 3,1); "Gilgal" - pierwszy obóz po cudownej przeprawie (Joz 4,20); "zbawcze dzieła", dosł.: "sprawiedliwości", chodzi tu o sprawiedliwość zbawczą Boga (Mi 7,9; Iz 45,21; Iz 46,13; Iz 51,5; Iz 56,1; Ps 36[35],7; Ps 98[97],2 itd.).
6,7 - Na skargę Jahwe przeciw ludowi swemu odpowiada jeden z wiernych (przez co podkreślony jest aspekt osobisty religii), wyrażając gotowość złożenia Bogu w ofierze swego syna pierworodnego. Jest to albo reminiscencja ofiarności Abrahama, albo może rezygnacja z przywileju wykupu pierworodnych od służby w świątyni, którzy prawnie należeli do Boga (Wj 13,2). Ofiary z ludzi były zabronione Prawem (Kpł 18,21; Kpł 20,2).
6,8 - Prz 15,8n; Koh 12,13; Iz 30,15; Am 5,24; Oz 2,21.
6,9 - Inni tłum.: "Słuchajcie, szczepie i ty, który go zebrałeś" lub popr.: "i zgromadzenie miasta".
6,10 - Tłum. przypuszczalne.
6,11 - Por. Am 8,5.
6,14 - Por. Oz 4,10.
6,15 - Por. Pwt 28,30-33.
6,16 - Por. 1 Krl 16,25n; 1 Krl 18,18; 1 Krl 20,42; 1 Krl 21,1-16.

Zobacz rozdział